Na de zotte weken, die doen geloven dat iedereen een nieuwe auto moet kopen, is het traditiegewijs de beurt aan de Batibouweuforie, die de burger een baksteen in de maag wil aanpraten. Wie de B van bouw zegt moet ook de A van architect zeggen, dus gaan onze gedachten eens naar die beroepsgroep in de marge van de Batibouwcommunicatie.
"Ik lees in hoofdstadkrant 'Bruzz' dat steeds meer Brusselse leerlingen buiten hun stad, richting Vlaams-Brabant, school lopen", aldus huiscolumnist Filip Canfyn. Dit fenomeen groeide op vijf jaar tijd met 30% en in niet-Brusselse scholen worden tot bijna 10% Brusselse leerlingen geteld. Waarom?" vraagt Canfyn zich af.
Goed een jaar geleden nam Filip Canfyn de nieuwbouwwijk Heulebrug op de korrel. "Verkavelingsvlaanderen op zijn slechtst met een (zee)luchtje", aldus Canfyn. "Ik kom niet veel terug op oud zeer maar deze keer kan ik het niet vermijden. Er wordt weer vlot in de betere immobijlagen geadverteerd voor vier nieuwe residenties, dus voor een tros appartementen in het echte dorp 'Heulebrug'. Voor twee slaapkamers vanaf (!) 350.000 euro (inclusief BTW). Dus weeral zéér betaalbaar. De leu...
Huiscolumnist Filip Canfyn neemt het fenomeen van de Actionwinkels onder de loep: een kar vol guilty pleasures aan bodemprijzen. "We shoppen ons hier werkloos.Getuigt het dan van cynisme als ik omwille van die Action-logica schrik heb van wat ik elke dag zie in de architectuur- en bouwwereld?"
Ik lees al jaren elke dag veel kranten, begeesterd door verse info, gedegen duiding en puur plezier. In 2016 kwamen twee nieuw(s)e spelers aan het venster piepen, die de dagbladlol voor mij dubbel en dik maken. Er mag immers ook al eens gelachen worden, als dit maar ernstig gebeurt.
Een tweede deel van de duik in "vOlOp bOb – Wijze woorden van bOb Van Reeth, groot architect en bouwmeester". We verlaten de bespiegelingen rond 'hét vak' en 'dé architectuur' en we steken onze neus in 'dé mens' en 'dé architectuurgebruiker', zelfs in 'dé architect'. Een verkenning met een reukje dus.
Toegegeven, ik loop al een tijdje niet meer hoog op met A+, ik vind er nauwelijks nog iets relevant in, kortom, ik beschouw het blad meer als een noodzakelijk kwaad dan als een welgekomen kameraad. Ik erger me vooral. Zeker met het nummer van december-januari, nota bene met een gastbijdrage van het Team Vlaams Bouwmeester, geschreven door Julie Mabilde en Elke Vanempten, onder de titel "Open ruimte en verstedelijking: een tegenstelling?", een bijdrage, die mij zo doet huiveren dat ik hoop, ec...
Mag ik 2016, het jaar, dat spijtig genoeg start met de dood van grootmeester Bowie, afsluiten met hoopgevend nieuws, dat voor mij best wel als Architectura-feit van het jaar mag gecatalogeerd worden: de geboorte van het 'Witboek Beleidsplan Ruimte Vlaanderen, Samen aan de slag om Vlaanderen te transformeren – een opstap naar een volwaardig omgevingsbeleid'? Ik heb het werkstuk tussen bisque en kroketten volledig, ik herhaal, volledig gelezen en samen met mijn beste wensen voor 2017 bied...
Supermarktwonen: er is de laatste tijd heel wat inkt gevloeid over deze nieuwe woonvorm. Onze huiscolumnist Filip Canfyn gaat nog een stapje verder. "Waarom zouden op de daken en parkings van supermarkten geen scholen gebouwd worden ten behoeve van de hardwerkende Vlaming?"
Wie toevallig mijn opiniestuk in De Morgengelezen heeft naar aanleiding van de goedkeuring van het Beleidsplan Ruimte Vlaanderen, heeft wellicht gemerkt dat ik verwees naar een discussie van vier jaar geleden. Om nog eens aan te duiden dat het Beleidsplan een kleine (beton)stap in de goede richting (maar zeker geen grote stap voor de Vlaamse mensheid) is rakel ik graag nog eens die discussie op met een citaat uit één van mijn vorige boeken, 'Het syndroom van verkavelingsvlaander...