Design en functionaliteit verenigd in origineel hotelconcept (Jaspers-Eyers Architects)

Nicolas Romero Oneto, directeur van Cardo Hotels, doet de specifieke visie van de bouwheer uit de doeken en licht de ontstaansgeschiedenis van het project toe: “We hebben het concept van het Cardo Hotel speciaal gecreëerd om twee Sheraton-hotels – in Rome en hier in Brussel – in een nieuw kleedje te stoppen, maar ook om beter te kunnen inspelen op de wensen van hedendaagse reizigers. Het idee is om naast zakelijke klanten ook een ‘vrijetijdscliënteel’ aan te trekken door onze bezoekers tal van ervaringen aan te bieden: spa, zwembad, een breed scala aan restaurants ... Dit alles in een sfeer die lijkt op die van een boetiekhotel met een eigen stijl en identiteit, terwijl er tegelijk maximaal gebruikgemaakt wordt van het distributienetwerk van de Marriott-groep.”

Vervlechting van volumes en technieken

De architecturale missie van Jaspers-Eyers Architects had betrekking op de kelderverdiepingen en de sokkel – van niveau -5 tot niveau +3 – evenals op de vergaderzalen op de 29^ste verdieping, de spa- en wellnessruimte op de 30^ste verdieping, de faciliteiten op de 31^ste verdieping (het zwembad) en de nieuwe technische verdieping op het dak. Atelier Ferier Bunis Architecture boog zich dan weer over de transformatie van de ‘Ballroom’, de emblematische eventruimte op niveau +2. Een andere architect nam de inrichting van het nieuwe restaurant Akai Sora op de 30^ste verdieping voor zijn rekening, terwijl het ruime gelijkvloerse restaurant Mediterraneo (opening voorzien voor de herfst van 2025) onder handen werd genomen door een Spaans bureau, dat er een ruimte van maakte waarin verschillende gastronomische specialiteiten zullen worden aangeboden, in de stijl van een food court. De inrichting van de 24 verdiepingen met de 532 hotelkamers en de suites op de 23^ste verdieping werd in goede banen geleid door de bouwheer zelf, die hiervoor een beroep deed op Saar Zafrir (ontwerp) en Immo-Pro (uitvoering).

Frédéric Maron, projectarchitect bij Jaspers-Eyers Architects: “Alles begon met het strippen van de oude voorzieningen, op een paar uitzonderingen na. Zo werden de trappenhuizen in hun oorspronkelijke staat behouden. De technische verdieping op het dak vormde qua ruwbouwwerken het belangrijkste onderdeel van het project. Door de vloerplaten tussen het gelijkvloers en niveau +1 gedeeltelijk af te breken, ontstond een dubbelhoge verdieping voor het toekomstige restaurant. Tussen niveaus +2 en +3 werden eveneens vloerplaten en balken verwijderd om een dubbelhoge receptie en lobby te kunnen creëren. De gelijkvloerse gevel werd volledig gestript en in een nieuw jasje gestopt, in het verlengde van de sokkel aan de Manhattanzijde om het geheel de nodige architecturale uniformiteit te geven.”

Historisch gezien maakte het voormalige Sheraton-hotel deel uit van het Manhattan-complex, dat kantoorruimte herbergde. Het deelde tevens een aantal technische installaties met het Manhattan-complex (zie volgend artikel) en op sommige plaatsen was er zelfs sprake van volumetrische vervlechting. In verticaal opzicht is het Manhattan-complex immers niet netjes in drieën verdeeld. Sommige kantoorruimtes steken bijvoorbeeld uit boven de eerste verdieping van het hotel, dat op de derde verdieping weer zijn volledige oppervlakte inneemt. Bovendien is een deel van de kelderverdiepingen gemeenschappelijk.

Terwijl de receptie van het Sheraton-hotel zich op het gelijkvloers bevond, dicht bij de ingang van de galerij met winkels die rechtstreeks uitgeven op het Rogierplein, is de ingang van het nieuwe hotel verplaatst naar de Boulevardzijde, met een eerste ontvangstgedeelte op het gelijkvloers en de eigenlijke receptie met lobby, bar, gedeelde ruimtes enzovoort op niveau +2.

Complexiteit vergt piekfijne coördinatie

Naast de asbestverwijdering die nodig was om het hotel en zijn voorzieningen in te richten, kan de complexiteit van dit omvangrijke project, dat logischerwijs werd opgesplitst in tal van deelprojecten, ook verklaard worden door het grote aantal mensen dat erbij betrokken was. Frédéric Maron: “Nadat we de vergunningsaanvragen hadden ingediend, hadden we een algemene coördinerende rol en verantwoordelijkheid voor de basisstructuren van het gebouw, de liften, de trappen, de compartimentering, de evacuatie bij brand ... Daardoor moesten we ook het werk van de andere architectenbureaus controleren, met name in het kader van de DBDMH-aanbevelingen. Tegelijkertijd implementeerden we het ontwerpwerk dat Saar Zafrir had gemaakt voor de inrichting van de verdiepingen met de hotelkamers en de suites, meer bepaald door hun project te vertalen in bestekken en hoeveelheden, wat een piekfijne coördinatie vereiste met het projectmanagementbureau. Bij dergelijke realisaties is de architect de centrale figuur in het beheren van de complexiteit, rekening houdend met de wensen van de klant, regelgevende aspecten, technische verplichtingen, financiële keuzes enzovoort, van de inplanting van de nooduitgangen tot de materiaalkeuze.” Een mooi voorbeeld zijn de inox staalplaten met spiegeleffect die overal in de gemeenschappelijke ruimtes te vinden zijn. Op het plafond van het zwembad – het hoogste in Brussel – werden ze vervangen door een aangepaste technische oplossing, aangezien inox niet goed reageert in een chloorhoudende omgeving.

Renovatie in teken van flexibiliteit

Alexandru Bunis, architect-vennoot bij Atelier Ferier Bunis Architecture, heeft al een dozijn hotels op zijn conto staan en is dan ook goed geplaatst om de complexiteit van deze opmerkelijke renovatie in te schatten: “De bouwheer vroeg ons om de balzaal en de aanpalende ruimtes te renoveren. Deze enorme dubbelhoge evenementenzaal biedt plaats aan maximaal vierhonderd personen en kan in twee ongelijke stukken worden verdeeld met behulp van verplaatsbare scheidingswanden, wat flexibel gebruik mogelijk maakt. De opdracht was complex omdat we vertrokken van de bestaande volumetrie, met alle beperkingen van dien." 

"Bovendien leidde de brand die in maart 2022 uitbrak op de werf tot een volledige reconfiguratie van het project, waarbij het budget met ongeveer 30 % werd teruggeschroefd. Het was de kunst om ook binnen dit nieuwe budgettaire kader aan de wensen van onze klant te blijven voldoen, zonder de veiligheidseisen of de gewenste veelzijdigheid van de ruimtes uit het oog te verliezen. Ook het uitzonderlijke designniveau, dat overeenstemt met het DNA van het Autograph Collection-merk binnen de Marriott Bonvoy-groep, moest op peil blijven. Ons bureau werd eveneens ingeschakeld door de bouwheer om een stedenbouwkundige vergunning aan te vragen voor de reusachtige sticker op de gevel, die een bekend werk van René Magritte afbeeldt. We zijn erin geslaagd om die vergunning in een recordtijd te verkrijgen."

De integratie van alle vereiste technieken vormde ongetwijfeld het meest complexe onderdeel van het project. Zo is de geavanceerde audiovisuele apparatuur perfect geïntegreerd – in die mate dat ze bijna onzichtbaar blijft wanneer ze niet wordt gebruikt – en zijn er akoestische materialen toegepast (waaronder vilt gemaakt van gerecycleerde petflessen op de muren en stroken minerale wol die golvingen vormen op het plafond) om storende nagalm te vermijden en tegelijkertijd te voldoen aan de brandveiligheidseisen. Er zijn ook indrukwekkende balken met ophangpunten geïnstalleerd om decor- en verlichtingselementen aan te bevestigen. Dankzij de kwaliteit van de uitvoeringsplannen die Atelier Ferier Bunis Architecture uitwerkte voor de balzaal, waarin alle gecoördineerde technieken zijn opgenomen, konden de aannemers de uiterst strakke planning respecteren, ondanks enkele vertragingen bij de levering van de materialen.

Bruiloften, productlanceringen, conferenties, recepties, teambuildings ...: de nieuwe balzaal leent zich tot allerlei soorten evenementen dankzij de nieuwe configuratie van de ruimte, de opdelingsmogelijkheden en de ondersteunende functies, zoals de bar en de bijbehorende keuken.

Klaar voor de volgende twintig jaar

Zoals het zich vandaag aandient, weerspiegelt het Cardo Brussels-hotel perfect wat de ontwerper al vanaf het prille begin voor ogen had, ondanks de onverwachte wendingen die het project heeft moeten doorstaan. Dankzij het professionalisme van de verschillende betrokkenen zullen Brussel en België voortaan nog een beetje feller schitteren op het wereldtoneel.

Nicolas Romero Oneto is blij met het resultaat: “We zijn verheugd om het volgende hoofdstuk van Cardo Hotels aan te snijden, waarbij we Brussel hebben gekozen als tweede bestemming na Rome. Elk Cardo-hotel is anders, weerspiegelt de esthetische en culturele essentie van zijn stad en biedt een ongeëvenaarde beleving. Cardo Brussels is een schitterende exponent van deze visie, met Magritte en Belgische strips als rode draden. Het is zeker een lang en complex traject geweest, met onder meer een volledige vernieuwing van de technieken, maar ik ben ervan overtuigd dat we nu helemaal klaar zijn om de komende twintig jaar uiterst tevreden bezoekers te verwelkomen."