STEEN & BEEN. Cruise-tocht (Filip Canfyn)

  • image

Onze huiscolumnist Filip Canfyn stuit kwansuis op een bericht over een wel bijzondere cruise. Daarin wordt geen reclame gemaakt voor opulente buffetten, oceanische zwembaden, glitterende showavonden of kingsize kajuiten maar voor architecturale inhoud.

In deze tijden, die van toerisme over massatoerisme naar overtoerisme ontaardden, die all-inclusive-reizen met vliegtuig of boot zo veel goedkoper en dus gewoontjes maakten, moeten het al pientere geesten zijn, die nog een speciale trip met meerwaarde kunnen bedenken. Of er moet iets exclusiefs uit een onverwachte hoek komen …

De Frank Lloyd Wright (FLW) Foundation, de club, die zorgt voor “preserving, influencing, educating and licencing” rond het oeuvre van FLW, organiseert nu themacruises tussen Chicago en Toronto, zo’n 700 kilometer verder over de Grote Meren. Gedurende de zoetwatertocht worden aan boord lezingen gegeven over leven en werk van FLW, als eerbewijs aan zijn ontwerperfenis.

Leven en werk, dus. Ik vraag mij af of in de cosy salons bij een glas Chardonnay ook zal voorgelezen worden uit ‘The Women’ (2009) van T.C. Doyle. Deze factionroman (zie column ‘Rotte Frank’ dd. 13.09.21.) schetst het beeld van the real FLW: een narcistische womanizer, een arrogante vrek, een opvliegende cynicus, die zijn vrouwen, medewerkers, klanten en godbetert zijn kruidenier bedroog. Dat beeld deed mij toen de vraag stellen “In hoeverre wordt hoe men kijkt naar iemand en naar wat hij doet beïnvloed door wat men weet over iemand of door wie iemand echt is?”. In de voorbije vijf jaren heeft FLW alvast heel wat opvolgers gekregen, die met hun gedrag die vraag beantwoordden en met andere ogen naar hun werk deden kijken.

Neen, ik ga niet mee met die FLW-kruistocht, en nee, ik moet niet weten wat daar in beperkte kring wél en niét zal verteld worden.

  • Deel dit artikel

Onze partners