Warmte opslaan in glas: hoe een waterlaag de gevel activeert
Op de Biennale Architettura 2025 in Venetië springt in de Arsenale een opvallende gevelmock-up in het oog. Niet door een spectaculair uiterlijk, maar door wat zich binnenin afspeelt. In dit experiment wordt de gebouwschil hertekend als actieve energiedrager. Centraal staat een dubbele glaslaag gevuld met water: een subtiele, maar radicale stap in de evolutie van de gebouwgevel.
In plaats van louter te isoleren of zonnewarmte te weren, neemt het glas hier een actieve rol op in de thermische huishouding van een gebouw. Warmtestraling – goed voor het merendeel van de energieoverdracht via glas – wordt opgevangen door de waterlaag, die de opgenomen energie doorheen het gebouw transporteert en, waar mogelijk, hergebruikt. Zo verschuift het gevelglas van passieve barrière naar intelligent energiekanaal.
Energiebeheer in vloeibare vorm
Deze technologie laat toe om warmte in de zomer te onderscheppen nog vóór ze het interieur bereikt, en in de winter binnen te houden waar dat nodig is. De opgeslagen energie kan intern opnieuw ingezet worden, bijvoorbeeld voor de opwarming van ruimtes of sanitair water. Dat maakt het systeem geschikt voor wie streeft naar energieneutrale of zelfs energiepositieve gebouwen, zeker wanneer het gecombineerd wordt met andere technieken zoals geïntegreerde fotovoltaïsche panelen in de ondoorzichtige delen van de gevel.
De voordelen blijven niet beperkt tot energieverbruik. De waterlaag dempt ook geluid (tot 15% meer geluidsisolatie), en draagt bij aan een stabieler binnenklimaat met behoud van daglicht. Dankzij de flexibele samenstelling zijn ook esthetische en functionele aanpassingen mogelijk, wat het systeem inzetbaar maakt voor uiteenlopende bouwopgaven.
Ook geschikt voor renovatie
Een van de opvallendste kenmerken is de mogelijkheid tot ‘zachte’ renovatie. De watergevulde glaslaag kan als tweede huid langs de binnenzijde van een bestaande gevel worden aangebracht. Hierdoor zijn er geen ingrijpende sloopwerken of vergunningsprocedures nodig, en blijft de bestaande buitengevel intact. Dit opent perspectieven voor energierenovaties van erfgoedgebouwen of andere gevoelige contexten, met een beperkte impact op het gebouwgebruik.
Volgens betrokken ingenieurs kan deze aanpak tot dertig procent besparen op de klassieke kosten van gevelvervanging. Dat maakt de technologie niet alleen innovatief, maar ook economisch aantrekkelijk voor brede toepassing in bestaande gebouwen.
Een duurzame omkadering
De glazen panelen worden omkaderd door gevelprofielen in gerecycleerd aluminium. Het Duitse bedrijf Wicona, betrokken bij de ontwikkeling en productie, gebruikt hiervoor een hoogwaardig materiaal op basis van post-consumer gerecycleerd metaal. Door ook glas, dichtingen en isolatiestaven te vervaardigen uit circulaire of CO₂-gereduceerde materialen, kan de ecologische voetafdruk van de gevel aanzienlijk worden verlaagd – tot wel 66 kilogram CO₂ per vierkante meter.
De demonstratie op de Biënnale bouwt voort op eerdere presentaties van het systeem en maakt deel uit van een bredere strategie om de technologie te integreren in reële bouwprojecten. Wicona zoekt momenteel samen met ontwikkelingspartners naar geschikte pilootprojecten die het potentieel van deze vloeibare technologie in de praktijk kunnen demonstreren.