STEEN & BEEN. Frituur-logica (Filip Canfyn)
Onze huiscolumnist Filip Canfyn heeft het moeilijk met het nogal haastig signaal van de bouwsector dat hun facturen niet goedkoper zullen worden hoewel de materiaalprijzen weer sterk dalen.
Het kan een broodjeaapverhaal zijn maar ik heb ooit gehoord dat frituren, die nu niet bepaald met BTW-bonnetjes werken, een eigen fiscale aanslagparameter kregen. Ze werden belast op de kilo’s vet, die gebruikt werden. Frieten werden dus niet alleen in het zwart gebakken maar werden zelf ook zwart omdat het vet onvoldoende ververst werd om evidente redenen. Waar of niet waar, één ding is wel zeker in het frituurwereldje: stijgen de aardappelprijzen, dan stijgen ook de frietprijzen, dalen de aardappelprijzen, dan blijven de frietprijzen lekker bij het oude.
De bouwsector gebruikt dezelfde logica. Stijgen de materiaalprijzen (wegens de Oekraïnecrisis bijvoorbeeld), dan stijgen de bouwprijzen navenant. Echter, nu staal, hout en plastic tot 30% goedkoper worden haast Niko De Meester van Embuild (le nouveau Marc Dillen est arrive) zich om in de pers de klanten te waarschuwen dat prijsgewijs niks zal veranderen. En hij debiteert daar een reden voor: de loonkosten bedragen de helft van de totale bouwkosten. Toch wat flauw als smoes: stijgen de materiaalkosten, dan spelen de loonkosten blijkbaar een mineure rol want meer bouwkosten worden aangerekend, maar dalen de materiaalkosten, dan spelen die opeens de mineure rol en zouden de bouwkosten hetzelfde moeten blijven …
De bouwsector denkt blijkbaar als de frituur maar bakt het liever bruin dan zwart.